Talasso Terapi Merkezleri

Etimolojik olarak Yunanca thalasso(deniz) ve theraphy( bakım) kelimelerinin birleşmesinden oluşan Talassoterapi ; hastalıktan koruma ve/veya tedavi amacıyla, deniz iklimi, deniz suyu, deniz çamurları, yosunlar, kum ve denizden elde edilen diğer maddelerin değişik yöntemlerle kullanıldığı ve kür şeklinde gerçekleştirilen bir tedavi sistemidir.

Bu kavramın asıl yaratıcısı ünlü tıp doktoru Hipokrat’tır. Deniz kürlerinin önemini ilk olarak tanımış ve kavramış kişilerden biridir.
Talassoterapi uygulamaları 1800’lü yıllarda başlamıştır. Ancak ısıtılmış deniz suyunun terapi amaçlı kullanımı antik çağlara dayanmaktadır. Bu merkezler, Fransa’da ve Kuzey Afrika ülkelerinde yoğunlaşmıştır. Ülkemizde ise son yıllarda nitelikli talassoterapi merkezleri kurulmaya başlanmış ve Sağlık Bakanlığı’ndan işletme izni olan merkez sayısı 10’a ulaşmıştır.

Günümüzde , Yugoslavya, İtalya, Fransa romatizmal hastalıkların tedavisinde, İsrail-Ölü deniz ise psoriazis ve psoriatik artritte tedavi hizmeti veren merkezleri ile ün yapmışlardır.

Bir talassoterapi merkezi kurulmadan önce, tıbbi ekolojik bir ön çalışmanın yapılması zorunludur. Bunun için;
A) 1 yıl boyunca deniz suyunun fiziksel, kimyasal ve bakteriyolojik incelemeleri, tüm mevsimlerde ve farklı noktalardan su numunesi almak suretiyle yapılmalıdır.
B) 1 yıl boyunca, sıcaklık değişimleri, atmosferik basınç, hakim olan rüzgar, toplam güneş ışığı miktarı gibi iklimsel faktörler belirlenmelidir.
C) Çevrede herhangi bir deniz trafiği veya fabrika bulunması gibi kirletici etkenleri saptamaya yönelik araştırma yapılmalı böylece merkeze pompalanacak deniz suyunun alınacağı en uygun nokta bulunmalıdır.

Talassoterapi merkezi kurulurken de uyulması gereken bir dizi kural bulunmaktadır. Bunlar;
A)Merkez mutlaka deniz kıyısında ve deniz kıyısından en fazla 1000m. uzaklıkta kurulmalıdır.
B) Deniz suyu, denizin uygun bir noktasından, uygun borular kullanılarak getirilmeli, başka bir yöntemle taşınmamalı ve depolanmamalıdır.
C) Deniz suyu kullanımdan önce 48 saatten fazla bekletilmemeli ve 50 derecenin üzerinde ısıtılmamalıdır.
D) Deniz suyuna tedavide kullanım öncesi herhangi bir madde eklenmemelidir. (Ancak, bazı ülkelerde havuzlarda, dezenfeksiyon amacıyla klorlama yapılmasına izin verilmektedir.)
E) Deniz suyu bir kez kullanıldıktan sonra tekrar kullanılmamalıdır.
F) En az ayda bir kez, farklı noktalardan alınan numunelerde bakteriyolojik analizler yapılmalıdır.
G) Merkezde kalıcı ve sürekli bir tıbbi denetim için en az 1 doktor, haftanın 6 tam günü görev yapmalıdır.
H) Havuzlarda uygulanan egzersiz tedavileri, fizyoterapist veya hidroterapistler tarafından yapılmalıdır.
İ) Merkez en az 8 temel talassoterapi tedavisini verebilecek ekipmana sahip olmalıdır. Bunlar; jakuzili küvet, hidromasaj küveti, sualtı duşları, jet duşlar, havuz, yosun uygulama küveti, sıcak-soğuk el ve ayak banyoları ve inhalatörlerdir.

Deniz suyu, içeriği nedeniyle, özel termomineral sulardan olan tuzlalar (14gr./L. üzerinde NaCl) ile aynı gurupta yer almaktadır. Bu merkezlerde deniz suyu, ısıtılarak uygun küvet veya havuzlarda, Romatizmal hastalıklar, periferik sinir hastalıkları; postravmatik-postoperatif, ortopedik durumlar, cilt hastalıkları ve jinekolojik hastalıklar’ ın tedavisinde kullanılmaktadır.

Banyo dışında, deniz suyu içme kürleri, deniz çamuru ile yapılan kürler, deniz suyu aerosollerinin solunması yoluyla yapılan inhalasyonlar bu merkezlerde yapılabilen diğer belli başlı uygulamalardır.

Kaynaklar; Balneoloji ve Kaplıca Tıbbı ( İstanbul Tıp Fakültesi Temel ve Klinik Bilimler Ders Kitapları)
Kaplıca Tıbbı ve Türkiye Kaplıca Rehberi (Prof. Dr. M. Zeki Karagülle-Dr. Mahmut B. Doğan)
Tıbbi Ekoloji Ve Hidroklimatoloji Ders Notları (Prof. Dr. Nurten Özer)